Na początku lat 70-tych XIX w. bracia Adolf i Jakub Loewenbergowie, pospołu z Majerem Junghertzem zakupili dobra Ruda Pabianicka od tonącego w długach L. Geyera. Prowadząc po nim m. in. cukrownię, rozpoczęli parcelację i sprzedaż działek. Następnym właścicielem został Seliga Natanson, którego synowie po jego śmierci doprowadzili do zamknięcia cukrowni.

Na początku lat 20-tych XX w. na Rudzie powstają nowe zakłady, m.in. Rudzka Przędzalnia Bawełny, Fabryka Pluszu Lebrechta Muellera czy Fabryka Tektury Arnolda Baiera. W 1926 r. powstała Rudzka Przędzalnia Czesankowa S-ka Akcyjna, przy ówczesnej ulicy Piłsudskiego 35 (obecnie ul. Rudzka 33/35). W zarządzie zasiadali St. Silberman, Abram Dawid Ejzner, Zajnwel Erlichster i Roman Oberfeld. Od roku następnego jako Rudzka Przędzalnia Bawełny S. A. Zatrudnionych było tu 350 robotników. Właściciele do których należeli Leon Śliwiński, Adolf Winter i Arkadiusz Grocholski dysponowali kapitałem zakładowym wynoszącym 2 mln. zł. Na cztery lata przed wybuchem wojny wydzierżawiono firmie Rudzka Przędza S-ka z o. o.

Po 1945 r. upaństwowiono i utworzono oddział Zakładów Przemysłu Jedwabniczego "Pierwsza". Obecnie na posesji znajdują się firmy prywatne.