Utworzony został na podstawie uchwały Rady Miejskiej w 1930 roku, w ramach projektu na terenie dawnego lasu miejskiego. Z inicjatywą jego powstania wystąpiło Towarzystwo Przyrodnicze im. Stanisława Staszica.

Rezerwat zajmuje ok. 10 ha. powierzchni i jest położony w południowej części parku im. J. Piłsudskiego. Jest to tzw. rezerwat ścisły i jest całkowicie zamknięty dla turystów. Oznacza to także brak jakiejkolwiek ingerencji człowieka w procesy zachodzące w przyrodzie.

Do głównych gatunków drzew tu występujących zaliczamy: dąb szypułkowy, olsza czarna, jodła czy brzoza brodawkowata. W poszyciu dominują m.in. bluszcz pospolity, oplatający niektóre drzewa na wysokość kilkunastu metrów, zawilec gajowy, jaskier kosmaty, trzmielina pospolita. Na terenie rezerwatu znajdują się cztery pomniki przyrody: Dąb szypułkowy o obwodzie pnia 500 cm, oraz 3 czarne olsze o obwodzie 150, 135 i 130 cm.