Na końcu ul. Kosztowskiej, w mysłowickiej dzielnicy Kosztowy, po lewej stronie, przy skrzyżowaniu ulicy z drogą prowadzącą w stronę Chełma Śląskiego stoi chyba jedna z najładniejszych kapliczek w Mysłowicach. Datę jej budowy określa się na koniec XIX wieku, ale w przypadku opisywanej budowli nie do końca jest to prawdą, gdyż widoczna na fotkach mała budowla sakralna, jest wierną kopią swej poprzedniczki. Została nieco przesunięta i jednocześnie zbudowana od podstaw ponieważ zdarzało się kierowcom po prostu mieć kolizję z kapliczką, która stała w miejscu, tylko kierowcy w nią wjeżdżali doprowadzając do jej kiepskiego stanu technicznego. Dlatego przy okazji przebudowy skrzyżowania pod koniec lat 90. XX wieku podjęto decyzję o jej rozbiórce i zbudowaniu jej od początku, ale w miejscu bezpiecznym dla małej budowli sakralnej i samych kierowców. Z podobną historią kapliczki można spotkać się na skrzyżowaniu ulic Józefa Rymera z Kosztowską (ale nieco wcześniej w stosunku do opisywanej budowli) z tym, że o mury tj położonej na skrzyżowaniu wspomnianych ulic często zahaczał pijany traktorzysta.

Kapliczka jest murowana z cegły klinkierowej, nieotynkowana, przekryta dachem dwupołaciowym pokrytym współczesną dachówką ceramiczną typu karpiówka, o bryle zamkniętej prostą ścianą, bez widocznej “absydki”. Elewacja główna kapliczki jest najbogatszą w detale w porównaniu do pozostałych elewacji. W dolnej partii małej budowli widoczne jest coś w rodzaju podwójnych lizen - po lewej i prawej stronie otworu drzwiowego - połączonych ze sobą lekkim półokrągłym łukiem ceglanym, a zakończonych czymś w rodzaju głowic. Otwór drzwiowy zwieńczony został łukiem półokrągłym, w którym osadzono (może nawet oryginalne) drzwi jednoskrzydłowe z poprzedniej kapliczki, wypełnione w ok. 2/3 swej powierzchni płyciną, z listwami ułożonymi na tzw. “jodełkę”, przeszklone w swej górnej partii.

Nad dolną partią kapliczki, w wysokiej ściance szczytowej, widoczne jest jakby powtórzenie tego, co jest widoczne w dolnej części elewacji głównej, które to części oddziela fryz ceglany, na którym “oparta” jakby oparta jest ścianka szczytowa. Posiada ona podobne części do dolnej, z tą różnicą, iż tworzy ona bruzdy przeznaczone na figury świętych. Ścianka zakończona jest jakby “koroną ścienną” z literą “M” wykonaną z cegieł, a ponad nią z okrągłą blendą. Całość wieńczy tzw. gzyms wieńczący, znajdujący się na “koronie ściennej”, jakby w postaci litery “alfa”, a na nim osadzono niewysoki krzyż.

Ściany elewacji bocznych posiadają po jednym małym okienku zwieńczonym półokrągłym łukiem. Elewacja tylna posiada malutkie kwadratowe okienko a w ściance szczytowej krzyż wykonany w cegle. Wewnątrz widoczny jest ołtarz z obrazem ( przypuszczam ) Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny a w bocznych ścianach kapliczki widać obrazy z postaciami trudnymi do odczytania. Z prawej strony ołtarza stoi figura Najświętszego Serca Pana Jezusa. Możliwe, że pochodzi z poprzedniej kapliczki.