Pokrótce z historii...
Św. Bogumił urodził się ok. 1116 r. we wsi Koźminek (powiat Koło). Jego korzenie sięgają sławnego rodu Porajów. Ojciec jego, Boguchwał, był kasztelanem gnieźnieńskim. Bogusław za młodu pobierał nauki w Gnieźnie a następnie w Paryżu. Po święceniach został proboszczem w Dobrowie oraz jednocześnie dziekanem katedry w Gnieźnie. W roku 1167 został arcybiskupem gnieźnieńskim i urząd ten piastował przez pięć lat. W tym okresie swój potężny majątek oddał bratu Boguchwałowi, aby założył klasztor cysterski w Koronowie. W roku 1172 zszedł z arcybiskupstwa, zrzekając się obowiązków i przywilejów. Jego wewnętrzna potrzeba skierowała go na Węgry do Kamedułów, gdzie uczył się życia pustelniczego. Po powrocie do kraju osiadł na pustkowiu w Dobrowie. Zmarł 10 czerwca 1182 r.

Jak głosi legenda św. Bogumił wędrując po włościach rodu Porajów do rodzinnych stron posiadłości, które leżą m.in. w Dąbiu, pił wodę ze studni i odpoczywał na kamieniu, na którym odcisnęła się jego zmęczona stopa. 1 listopada 2008 r. studnia oraz kamień zostały poświęcone przez proboszcza parafii w Dąbiu, ks. Czesława Czajkowskiego.  

Informacja:
Od niepamiętnych czasów Bogumił nosił tytuł Błogosławionego lub Świętego. Oficjalnie kult św. Bogumiła został zatwierdzony przez Watykan 25 maja 1926 r. w Uniejowie.

Jak dojechać?:
Jadąc drogą nr 473 w Dąbiu (ul. Kościuszki) musimy z niej zjechać w ulicę Kardynała Wyszyńskiego. Jedziemy cały czas prosto do cmentarza. Vis a vis niego znajduje się słup energetyczny a na nim tabliczka - kierunkowskaz do studni i kamienia (obiekty usytuowane są w polu). Woda ze studni jest przebadana i zdatna do picia.