Ulica Bankowa to jedna z ulic, którą można dojść właściwie już na teren campusu Uniwersytetu Śląskiego. Przed I wojną światową w budynku mieścił się od 1911 roku Reichsbank, a od 1924 roku ówczesny Bank Polski. Na rogu ulic Bankowej z Warszawską swoją siedzibę ma Narodowy Bank Polski, wybudowany w miejscu willi jednego z założycieli miasta Katowice - Friedricha Grundmanna. Nazwa ulicy - Bankowa -  niewiele już ma wspólnego z bankami (jak było to przed II wojną światową), bo te ulokowane są przy ul. Warszawskiej.

Budynek przy Bankowej 5 został wybudowany w roku 1911 w stylu klasycyzującego renesansu, czego można się dopatrzeć w zdobieniach otworów okiennych. W latach 1923-24 został przebudowany pod kierownictwem katowickiego budowniczego Henryka Gambca. Dziś jest to budynek posiadający 3 kondygnacje, przy czym najwyższa jest pierwsza. Budowla przekryta jest dachem cztreropołaciowym, którego na styku okapu z elewacją frontową osadzono ścianę szczytową, nawiązującą do budynków wybudowanych w stylu klasycystycznym.

Pierwsza kondygnacja w elewacji frontowej zdobiona jest lekko wystającymi przed lico muru pilastrami, między którymi osadzone są proste okna. A trzecią kondygnacją widoczny jest rzeźbiony ornament. Do budynku, po lewej stronie dobudowano przypuszczalnie garaż z wjazdem na dawne zaplecze bankowe. Podobnie jak pierwszą kondygnację głównego budynku, jego elewację ozdobiono pilastrami - po lewej podwójnymi, a po prawej pojedynczym. Dziś swą siedzibę ma w budynku jeden z wydziałów Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.