Lokacji tej wsi, położonej obecnie na obrzeżach Olsztyna przy drodze krajowej nr 16, dokonał 11 grudnia 1516 roku kanonik - administrator dóbr Kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. Historia podaje, że sławny astronom dokonywał jeszcze trzykrotnie zasiedlenia tego miejsca. Współcześnie jest to prężnie rozwijająca się miejscowość posiadająca cechy przemysłowe i rolnicze, duża część mieszkańców pracuje w pobliskim Olsztynie. W granicach administracyjnych Wójtowa możemy odnaleźć cztery przydrożne kapliczki pochodzące z przełomu XIX i XX w., dwie usytuowane w centrum i dwie na kolonii wsi.
Kapliczki w centrum wsi znajdują się przy ul. Modrzewiowej, przy wyjeździe w kierunku Olsztyna i Barczewa. Pierwsza wybudowana została na prywatnej posesji, dwukondygnacyjna budowla murowana i otynkowana z górną częścią wyższą posiadającą prześwit pełniący rolę nadal czynnej dzwonniczki. Jej front zdobi wysoka półkolista i oszklona wnęka, kryjąca figurę Madonny w otoczeniu kwiatów. Kapliczkę stojąca przy wyjeździe do Barczewa utrzymano w stylu neogotyckim, murowana z czerwonej cegły licowej na planie kwadratu. Zdobią ją liczne wnęki z figurami, na narożach lizeny nakryte dwuspadowymi daszkami. W otoczeniu starych drzew kapliczka bardzo ładnie się prezentuje, jest starannie pielęgnowana a w roku 1971 przeszła gruntowny remont.
Kapliczki na kolonii to jedna stojąca w lesie przy drodze w kierunku miejscowości Klebark Wielki i w polu udając się do wsi Bogdany. Bardzo zadbana kapliczka w lesie jest ciekawa architektonicznie, murowana z czerwonej cegły na planie prostokąta z dwuspadowym dachem w układzie kalenicowym który wieńczy metalowy krzyż. Front zdobi wysoki gładki cokół oddzielony gzymsem powyżej którego znajduje się duża otwarta nisza z gipsową Pietą, w połaci dachowej schodkowy szczyt z mniejszą wnęką w polu.
Ostatni z takich obiektów znacznie odbiega stanem zachowania od pozostałych, kapliczka jest zaniedbana i zniszczona. Według starych map znajduje się ona na terenie dawnego gospodarstwa po którym nie ma już żadnego śladu, mogła więc ona mieć charakter kapliczki przydomowej. Podobnie jak pozostałe charakteryzuje ją styl neogotycki i czerwona cegła, dwukondygnacyjna z wysokim węższym od korpusu cokołem. Wokół niej puste otwarte wnęki zarówno części dolnej i górnej, całość przykrywa wielospadowy daszek z kutym metalowym krzyżem. Kapliczka sama w sobie przedstawia nader smutny widok ale rekompensuje to trochę otoczenie, o którym możemy powiedzieć w całości tworzy harmonię tego klimatu.