Świątynia została wybudowana w roku 1769, tym samym w którym spłonął poprzedni drewniany kościół. Jego fundatorem był marszałek izby poselskiej i referendarz koronny Stanisław Małachowski, jakby nie było właściciel tych dóbr. Parafia moszczenicka była erygowana przez abp. gnieźnieńskiego Mikołaja Trąbe, pełniącego funkcję prymasa Polski i Litwy (1411-1422).

Na początku XX wieku w latach 1900-1908 za sprawą ówczesnego proboszcza ks. Józefa Jędrychowskiego, przeprowadzono kapitalny remont kościoła. W 1916 r. przebudowano kruchtę, również w tym samym roku austriaccy żołdacy zrabowali jeden z dzwonów. W latach 70 XX wieku, konkretnie w 1973 świątynie rozbudowano wzbogacając ją o dwie kaplice św. Antoniego i Najświętszej Maryji Panny, zaś wokól prezbiterium została utworzona półkolista przybudówka kryjąca zakrystię.

Przy kościele znajduje się figurka Jezusa Chrystusa Gorejącego Serca, zaś na murach można zauważyć tablice epitafijne. Dzwonnica drewniana pochodzi z drugiej połowy XIX wieku, stojąca nieopodal kościoła stara plebania została zbudowana w roku 1909.