Wśród lasów otaczających klasztor bernardynów powstało w latach 80. zaprojektowane z rozmachem założenie kalwaryjne. Urządzono drogę krzyżową, dróżki zmarłych i dróżki siedmiu radości Matki Bożej. Wzniesiono też niezwykłą kaplicę Grobu Chrystusa, w formie ogrodu z fontanną. Cykl kaplic poświęconych Maryi uformowano z monumentów wolno stojących z obrazami malowanymi na blasze. Najbardziej atrakcyjna krajobrazowo jest dróżka za zmarłych, usytuowana na stromym zboczu wąwozu wzdłuż drogi do Nowej Sarzyny. Poświęcenie kalwarii i jej udostępnienie dla wiernych nastąpiło w 1983 r. W 1993 r. na własność klasztoru powróciły wcześniej upaństwowione lasy, które zostały przeznaczone pod rozbudowę leżajskiej kalwarii. W 1995 i 1996 r. na placu św. Piotra w Rzymie Ojciec Święty Jan Paweł II osobiście poświęcił kamienie węgielne pod budowane kaplice. Obecnie bernardyni intensywnie reorganizują i rozbudowują dróżki kalwaryjskie wraz z kaplicami i kościółkami wchodzącymi w skład założenia, starają się też mocno akcentować w terenie analogie i symbole jerozolimskie.