Nie wiadomo, kiedy dokładnie powstała. Wspomina się o 1736 r., kiedy to rzekomo miała powstać na terenie dawnego cmentarza cholerycznego (i stąd to wzniesienie, na którym stoi) jako wotum dziękczynne w związku z zarazami, które nękały Lublin w XVII w. Mówiono, że powstała na rozdrożu albo że wcześniej była tu miejska szubienica, a nazwę swoją wzięła od postaci siedzącego Chrystusa zafrasowanego w koronie cierniowej. Od 1934 r. do dziś znajduje się tu figurka Najświętszego Serca Pana Jezusa w czerwonej szacie. Stoi niedaleko KUL-u, przy Ogrodzie Saskim, na obmurowanym wzniesieniu.