Wieże ciśnień były niezbędnym elementem sieci wodociągowej. Zapewniały niezbędne ciśnienie wody w sieci wodociągowej dostarczanej do odbiorców indywidualnych oraz obiektów przemysłowych.

Miejska wieża ciśnień stojąca przy ul. Wojska Polskiego zbudowana została razem z obiektami miejskich wodociągów w latach 1896-97. Wieża jak i pozostałe obiekty zakładu wodociągowego zostały wykonane wg projektu Królewskiego Radcy Budowlanego, inżyniera Adolfa Thiema z Lipska. Zbudowana została w stylu wieży obronnej i jest atrakcyjnym obiektem architektury przemysłowej oraz ozdobą miasta. Całkowita wysokość wieży ciśnień wzniesionej z czerwonej cegły wynosi 45 m, przy średnicy zewnętrznej na poziomie gruntu wynoszącej 15,6 m i grubości ścian od 1,38 m do 0,38 m. Umieszczony w głowicy wieży stalowy, cylindryczny zbiornik posiada pojemność 350 m3. W roku 1939 z uwagi na pojawiające się pęknięcia wieża została wzmocniona obejmami stalowymi.

Na terenie Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego przy ul. Moniuszki znajduje się wieża ciśnień wzniesiona w 1920 roku. Masywna, żelbetowa wieża o wysokości 40 m, z okrągłą głowicą z wodowskazem była wykorzystywana między innymi do dostarczania wody do nieistniejącej obecnie parowozowni.

Kolejna wieża ciśnień usytuowana jest przy dworcu kolejowym i była niezbędnym obiektem w epoce parowozów. Na głowicy wieży umieszczona jest listwa wodowskazu.