Spacerując Długim Pobrzeżem wzdłuż Motławy w Gdańsku napotykamy Bramę Mariacką i po jej lewej stronie znajduje się Dom Towarzystwa Przyrodniczego w którym mieści się główna siedziba muzeum Archeologiczne. Od 1962 roku Muzeum Archeologiczne funkcjonuje jako samodzielna placówka gromadząca zbiory dokumentujące pradzieje północnej Polski, kulturę materialną mieszkańców Gdańska oraz Pomorza Gdańskiego, od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne.

Za metalowym ogrodzeniem na trawiastym podłożu przy budynku Muzeum Archeologicznego widzimy kolekcję kamiennych "bab pruskich". Nie ma jednoznacznej wersji co do powstania kamiennych posągów. Jedną z nich jest taka, że były stawiane jako punkt graniczny dawnych posiadłości, inna dowodzi o tym, że były utożsamiane z osobami zaklętymi w kamień za jakieś bardzo ciężkie przewinienie czy zbrodnię.Nie wykluczone, że mogą to być posągi bohaterów za nadzwyczajne czyny lub po prostu przedstawiają wizerunki pruskich bożków. Wśród mieszkańców krążyły o tych rzeźbach przeróżne niesamowite legendy.

Kamienne posągi wbrew nazwie przedstawiają męskie postacie. Widoczne są na kamiennych posągach charakterystyczne grubsze rysy twarzy natomiast w prawej dłoni widzimy trzymany róg służący do picia a w lewej dłoni tkwi miecz lub tasak. Występują też posągi bez broni z rękoma złożonymi na piersiach. Występowanie "bab pruskich" możemy podzielić na dwa obszary w rejonie Iławy i Bartoszyc. Kolekcja "bab pruskich" znajdująca się w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Gdańsku pochodzi z rejonu Iławy czyli z Bronowa, Gałdowa, Mózgowa oraz Susza.