Jest to jedna z najokazalszych kamienic w Gdańsku. Wybudowana została w stylu manierystycznym w latach 1597-1599. Budynek posiada wykusz - element rzadko spotykany w gdańskiej architekturze oraz wysoką wieżyczkę zwieńczoną renesansowym hełmem, która również jest rzadkością w mieszczańskich kamienicach. Wejście od ulicy Mariackiej ma charakterystyczne wysokie przedproże, które jest ozdobione kamiennymi płytami z płaskorzeźbami przedstawiającymi kobiece personifikacje nauk.

Towarzystwo Przyrodnicze w Gdańsku kupiło kamienicę w 1846 roku. Wnętrza zostały przebudowane tak, aby można było w nich urządzić sale posiedzeń, bibliotekę, pracownie naukowe i małe muzeum. W 1866 roku wieżę przekształcono w obserwatorium astronomiczne usuwając hełm i na jego miejscu osadzając obrotową kopułę. Po zniszczeniach wojennych obiekt został odbudowany na potrzeby Muzeum Archeologicznego. Wieża odzyskała swój pierwotny wygląd.