Pierwszy cmentarz na stokach Cytadeli założono w 1833 r. Położony w południowo-zachodniej części kompleksu Fortu Winiary jest jedną z dwóch najstarszych zachowanych nekropoli poznańskich. Jest kontynuacją cmentarza kościoła św. Leonarda stojącego w nieistniejącej wsi Winiary. Ostatni pochówek miał tu miejsce w 1983 r.

W latach 30. XIX w. we wschodniej części Wzgórza Winiary utworzony został pruski cmentarz garnizonowy. Po I wojnie światowej powstały tutaj kolejne nekropolie i kwatery. W czasie wojny francusko-pruskiej w latach 1870-1871 i po niej w Poznaniu mieścił się jeden z obozów jenieckich. Francuscy żołnierze tutaj osadzeni pracowali przy budowie umocnień twierdzy poznańskiej. Zmarłych grzebano w kwaterze na stokach Cytadeli. W dwudziestoleciu międzywojennym przeniesiono do niej szczątki zmarłych na ziemiach polskich żołnierzy francuskich w czasie I wojny światowej. W zbiorowej mogile spoczywa ponad 1300 żołnierzy.

Staraniem ambasady Francji w Polsce na terenie kwatery wzniesiono obelisk z granitowych kostek. Umieszczono na nim tablice z tekstami w językach francuskim i polskim. Francuska kwatera z pomnikiem znajduje się dziś między mogiłami żołnierzy radzieckich.