Park typu angielskiego zaprojektowano w XVII/XVIII wieku a przekomponowano go w 1895 roku. Zajmuje powierzchnię 21 ha i położony jest na wyniosłościach terenu przeciętych doliną schodzącą ku trzem stawom.

W parku rośnie ponad tysiąc starych drzew. Z rzadszych okazów warto wymienić trójiglicznię, lipę szerokolistną i tzw. płaczący jesion. Cztery drzewa uznano za pomniki przyrody. Dwa dęby, nazwane "Zygmunt" i "Eliza" (ok. 280 lat) oraz dwa jesiony "Szwoleżer I" i "Szwoleżer II".

W parku jest wiele elementów tzw. małej architektury, m.in. stół kamienny z 1 połowy XIX wieku, z kolistym blatem wspartym na profilowanym trzonie; ławka zw. "Ławką zakochanych", neogotycka marmurowa wystawiona w 1832 roku przez Amelię z Bronikowskich Załuską z okazji przyjazdu Zygmunta Krasińskiego z Genewy, z napisem "Niech pamięć moja zawsze ci będzie miła"; pomnik wystawiony w 1838 roku przez Wincentego Krasińskiego dla upamiętnienia śmierci Bolesława IV, księcia mazowieckiego w Opinogórze w 1454 roku, neogotycki z piaskowca w formie krzyża na czworobocznym cokole z łacińską inskrypcją; pomnik Zygmunta Krasińskiego z 1989 roku wystawiony w 130. rocznicę śmierci poety.

Miejsce zaproponował: piotrek1