Kiedy w 1866 r. oddano do użytku Warszawsko-Terespolską Drogę Żelazną, jedną ze stacji tej linii utworzono w okolicach Sulejówka. Przystanek otrzymał nazwę Miłosna. Wokół niej zaczęło powstawać osiedle kolejowe. Uruchomiono również dwa zakłady - cegielnię i cechownię drewna. Od tego drugiego zakładu osiedle wzięło swoją nazwę Cechówka.

Do odzyskania przez Polskę niepodległości mieszkańcy Cechówki oraz pobliskiego Sulejówka należeli do parafii w Okuniewie. Sytuacja taka trwała jeszcze do 1928 r., gdy pojawił się pomysł budowy własnego kościoła. Działkę pod świątynię w Cechówce podarowali jej mieszkańcy Jan i Paweł Łopatinowie. Na jej terenie zbudowano tymczasową kaplicę. W tym czasie powstał projekt kościoła autorstwa Konstantego Jakimowicza. 18 listopada 1934 r. położono kamień węgielny, a już po półtora roku odprawiono w nowej świątyni pierwszą mszę. W 1939 r. erygowana została nowa parafia, która otrzymała wezwanie Przemienienia Pańskiego.

Po wyzwoleniu z okupacji hitlerowskiej trwały prace nad wykończeniem kościoła. Z biegiem lat wzniesiono obok plebanię, dzwonnicę oraz dom parafialny. Dziś kościół w Sulejówku-Miłosnej, bo taką nazwę nosi obecnie Cechówka, jest jedną z dwóch świątyń katolickich w mieście.