Tereny wokół obecnego Lubomierza w XIII w. były własnością rodu von Liebenthal. W 1278 r. Jutta von Liebenthal, wdowa po Heinrichu, uzyskała od księcia jaworskiego Henryka I zgodę na założenie klasztoru benedyktynek. Klasztor bogato uposażony w ziemię uzyskał w 1307 r. zwierzchność nad miastem. Zakon benedyktynek przez kilka stuleci aż do sekularyzacji w 1810 r. był właścicielem miasta i 20 wsi. Tak długie panowanie zakonu widoczne jest w bogatym wystroju kościołów, licznych kapliczkach, krzyżach przydrożnych w mieście i okolicznych wioskach. Z II wojny światowej miasto wyszło bez żadnych zniszczeń; zostało zajęte 9 maja 1945 r. przez oddział 31 armii radzieckiej.

Po 40 latach od zakończenia wojny w parku przy ul. Wietora w 1985 roku wzniesiono granitowy obelisk z metalową tablicą. Pomnik jest poświęcony „Tym, którzy przynieśli wolność – w 40. rocznicę powrotu ziem piastowskich do macierzy i zwycięstwa nad faszyzmem – 1945-1985” . Nad tablicą jest godło Polski – orzeł, któremu po 1990 r. przyprawiono koronę.