Lubomierz

Zespół klasztorny benedyktynek

Zespół klasztorny benedyktynek:
kościół Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa (1727-1730);
budynek klasztorny (XV, XVI w., rozb. XVII, XVIII w.)

Pierwotna budowla klasztoru wzniesiona prawdopodobnie w 1278 roku. Zachowały się fragmenty klasztoru gotyckiego z XIV i XV wieku w północnym i zachodnim skrzydle przylegającym do prezbiterium kościoła. Odbudowany po roku 1727, barokowy z elementami klasycyzmu. Budynek klasztoru założono wokoł dawnego wirydarza i wewnętrznego dziedzińca. Do najciekawszych i okazałych sal zaliczyć można kapitularz, refektarz i salę audiencyjną.

Opis uzupełnił: pablo 19-08-2014

Więcej znajdziesz w Polska Niezwykła dolnośląskie

Promocje w naszym sklepie

Wskazówki

pablo sobota, 23 sierpnia 2014, 12:26

Pierwotny kościół Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa wzniesiony został w XIV wieku w stylu gotyckim. Z budowli tej zachowała się wieża oraz aneks przy prezbiterium. Przebudowany po 1517 roku. Zniszczony w 1688 roku. Gruntownie odbudowany w latach 1727-1730. Restaurowany w latach 1802, 1905 i 1936-1937. Jest to budowla jednonawowa, pięcioprzęsłowa, z bocznymi kaplicami i emporami nad nimi. Kościół posiada bogate późnobarokowe wyposażenie wnętrza. Warto zwrócić uwagę na plafony na sklepieniach, kazalnicę oraz ołtarze. Ołtarz główny pochodzi z 1775 roku. Ołtarze boczne to: ołtarz św. Boremeusza Karola, św. Benedykta, Trzech Króli, św. Anny, Matki Boskiej Bolesnej, św. Aleksego, św. Franciszka Ksawerego, św. Józefa, św. Jana Nepomucena oraz Matki Boskiej Częstochowskiej.