Na zadbanym terenie obok wieży widokowej posadzono w 2006 r. jedno z „dzieci” najstarszego polskiego dębu – „Chrobrego”. Dąbczak jest wyjątkowo dorodny i nic w tym dziwnego – rośnie przecież na skraju Borów Lubuskich, tuż przy Ośrodku Edukacji Leśnej w Jeziorach Wysokich. Jak mówi stare przysłowie „Pańskie oko konia tuczy”, dogląda go więc miejscowy leśniczy, który każdemu z przybyłych chętnie opowiada historię drzewka i jego rodzeństwa.

Młody dąb ma 499 braci. Wprawdzie zdrowe żołędzie wydawane są przez wiekowego „Chrobrego” co roku, ale te zebrane w Piotrowicach pod Szprotawą jesienią 2003 r. potraktowano w sposób wyjątkowy. Wiosną następnego roku pojechały razem z pielgrzymką leśników do Watykanu, gdzie pobłogosławił je sam Jan Paweł II. Później, w szkółce pod Raciborzem wyhodowano z nich 500 dorodnych sadzonek. Aby mogły otrzymać certyfikat „chrobrowej” autentyczności, nie wystarczyło wsadzić żołędzie do ziemi i pozwolić im wykiełkować. Na każdej z sadzonek zaszczepiono dodatkowo gałązką z wierzchołka „ojca” by zapewnić jej genetyczną spójność z rodzicielem. 

W 2004 r. instytucja Lasów Państwowych obchodziła swoje 80-lecie. Rocznicę tę postanowiono uczcić m.in. wspomnianą pielgrzymką. Dęby wyhodowane z dotykanych i błogosławionych przez Ojca Świętego żołędzi trafiły do każdego z 438 nadleśnictw w kraju, 17 Rejonowych Dyrekcji Lasów Państwowych otrzymało dodatkowo po 3 sadzonki, a 11 szt. pozostawiono do dyspozycji Dyrektora Generalnego.

Część z nich posadzono już w pierwszym roku w różnych, starannie wybranych miejscach by były „żywym i długowiecznym pomnikiem czasów, kiedy po ziemi chodził Papież – Polak”. Uroczystość sadzenia dębu w Jeziorach Wysokich odbyła się w dniu szczególnym, ponieważ 18 maja 2006 do dokładnie 86 rocznica urodzin Karola Wojtyły.

Wśród 150 osób obecnych tam osób byli leśnicy, miejscowi notable oraz mieszkańcy i szkolna młodzież. Zespół trębaczy zaprezentował myśliwskie sygnały, recytowano wiersze Jana Pawła II, a fragment jednego z papieskich przemówień trafił nawet na tabliczkę pamiątkową, umocowaną do ustawionego obok drzewka głazu. „…Piękno tej ziemi skłania mnie do wołania o jej zachowania dla przyszłych pokoleń…”