Ulica Głogowska, biegnąca z centrum Poznania na południe, należy do głównych arterii stolicy Wielkopolski. Jej część położona jest na terenie osiedla Św. Łazarz, które charakteryzuje się zabudową z okresu prosperity miasta sprzed I wojny światowej. Również wiele kamienic przy ulicy Głogowskiej powstało w pierwszych latach dwudziestego stulecia. Mimo walk o Poznań w 1945 r. znaczna część zabudowy przetrwała w bardzo dobrym stanie. Dziś stanowią wspomnienie dobrych czasów poznańskiego mieszczaństwa.

Wśród wyróżniających się budynków przy ulicy Głogowskiej znajduje się secesyjna kamienica nosząca numer 32. Obiekt ten ukończono w 1905 r., a jej projektantem i budowniczym był prawdopodobnie Walter Czygan, przedsiębiorca mieszkający na Łazarzu i twórca kilku innych budowli miasta. Kamienica pod nr 32 jest czterokondygnacyjnym budynkiem z użytkowym poddaszem, którego okna umieszczono w wysokim, odwołującym się do baroku szczycie. Fasada frontowa kamienicy z dużym wykuszem została ozdobiona w partii szczytowej sztukaterią z półkolumnami. Na wykuszu natomiast budowniczy umieścił popularną w tamtych czasach płaskorzeźbę ludzkiej twarzy oraz plafon z rokiem budowy domu.

Kamienica objęta jest opieką Miejskiego Konserwatora Zabytków miasta Poznania. W 2007 r. wykonano remont dachu oraz fasady frontowej budynku.