Kościan, jak większość polskich miast był do polowy XX wieku miastem wielowyznaniowym. Obok siebie żyli wyznawcy religii katolickiej, ewangelickiej oraz judaizmu. Każda z tych społeczności miała swoje świątynie oraz osobne cmentarze. Dziś poza cmentarzami katolickimi w mieście pozostały tylko relikty nekropolii protestanckiej oraz żydowskiej.

Ewangelicka społeczność Kościana posiadała swój cmentarz przy ulicy ks. Piotra Bączkowskiego. W drugiej połowie XIX w. wzniesiono przy głównym wejściu neogotycką kaplicę cmentarną wraz z domem grabarza. Cały teren otoczono murem z nietynkowanej cegły klinkierowej. Na cmentarzu ewangelickie pochówki trwały do końca II wojny światowej. Po jej zakończeniu nekropolię przejęła katolicka parafia kościańska. Z czasem zlikwidowano wszystkie dawne nagrobki, a w ich miejscu zaczęto grzebać zmarłych parafian.

Tutaj powstało mauzoleum zamordowanych mieszkańców Ziemi Kościańskiej oraz kwatera poległych żołnierzy radzieckich. Dziś po dawnej nekropolii kościańskich ewangelików, poza wspomnianymi obiektami, pozostały jedynie bezimienny grobowiec oraz fragment rodzinnych grobów pozbawionych tablic epitafijnych przy murze. Do rejestru zabytków wpisana jest kaplica oraz ogrodzenie (nr wpisu 1314/A z dnia 30 czerwca 1992 r.).