A w Zielonym Lesie - raz, dwa, trzy, wiatr opowieść niesie - raz, dwa, trzy…
Opowieść o Górze Żarskiej - najwyższym lubuskim wzniesieniu (227 m n.p.m.), o pięknych, znanych już w XIX w. trasach spacerowych, głazach pamiątkowych, źródełkach, mokradłach, dorodnych bukach i… wieżach. Bo wieże są w Zielonym Lesie aż trzy - ustawione niemal w jednej linii i niezbyt od siebie oddalone. Dwie dość już leciwe, nadgryzione zębem czasu (co jednak nie odbiera im uroku), a pośrodku między nimi lekka, ażurowa, współczesna dostrzegalnia przeciwpożarowa.
Kamienna wieża Promnitza zbudowana została w 1864 r. z inicjatywy Towarzystwa Upiększania Miasta. Ma 15 m wysokości i ulokowano ją na stoku tzw. Borsuczej Góry. Kiedyś wyposażona była w schody. Jak głoszą miejskie legendy - przy sprzyjającej pogodzie można było dostrzec z niej grzbiety Gór Izerskich. Szkoda, że już tego nie sprawdzimy.
Środkowa z wież jest smukłą, metalową konstrukcją o wysokości 32 m postawioną w najwyższym punkcie wzniesienia w latach 80. XX w. Trzecia - również kamienna - planowana była na tzw. Wieżę Bismarcka. Jej budowę rozpoczęto w 1915 r., lecz nigdy nie dokończono. Po I wojnie zmieniła się sytuacja polityczna i „żelazny kanclerz” stracił nieco na popularności. Z zamierzonych 42 m powstała budowla wysoka na 25 m, z 214 schodami, których jednak dziś już nie znajdziecie. Mimo systematycznego popadania w ruinę miejsce jest wyjątkowo wprost fotogeniczne.
Zielony Las (zwany także Żarskim) to część kompleksu leśnego rozlokowana pomiędzy Żarami a Łazem. Już w XIX w. wytyczono tu szlaki spacerowe, zbudowano schodki, altanki, ławeczki, ułożono pomnikowe głazy… Wiele z tej infrastruktury uległo zniszczeniu, ale na szczęście od niedawna miejsce to coraz bardziej zyskuje na popularności. Poprowadzono od nowa szlaki turystyczne: są dwa piesze, jeden rowerowy (euroregionalny) i ścieżka przyrodniczo-leśna o nazwie „Zielony Las”. Zimą są tu doskonałe warunki do uprawiania narciarstwa biegowego, latem - kolarstwa górskiego i biegów, a z kijkami (Nordic Walking) można chodzić przez cały rok.
Od niedawna obszar ten ponownie stał się ulubionym miejscem spacerowym, ale tym razem nie tylko mieszkańców Żar i nie tylko w weekendy. Tym pierwszym z pewnością o wiele łatwiej korzystać z jego uroków, ponieważ las przylega to południowych krańców miasta (Kunice) i wycieczkę można rozpocząć od strony dawnego, nieczynnego już kąpieliska (basenu rekreacyjnego).
Mocno pofałdowany teren porasta z górą dwustuletnia buczyna, są też sosny wejmutki, daglezje, kasztany jadalne, cypryśniki błotne, cisy i wiele innych, często zaskakujących gatunków drzew. Napotkać można na swej drodze wiewiórki, zaskrońce, padalce, ropuchy, kiedyś ponoć były i borsuki.
Z ciekawostek - znajdują się tu też nikłe ślady Pałacu Leśnego Promnitzów, ruiny mauzoleum rodowego Richterów i nadal czytelne miejsce po górniczym cmentarzyku.