Znajduje się na Rynku Starego Miasta pod nr 21. Kamienica wyróżniająca się podwójnym portalem gotyckim. Zbudowana została na początku XVI w. przez Macieja Wilczka – stąd jej nazwa. Początkowo była to budowla gotycka, 2-kondygnacyjna i 3-osiowa. W 2 połowie XVI i na początku XVII jej właścicielami byli Jan i Paweł Zembrzuscy (klucznicy miejscy), po nich kupcy: Aleksander del Pace i Maria Bandinelli, a w 2 połowie XVII w. sekretarz królewski Jan Piotr Komorski.

Spalona w 1689 r. odbudowana została w kilka lat później w stylu barokowym. Nadbudowano wówczas 3 piętro. W czasie Powstania Warszawskiego kamienica Wilczkowska została spalona i częściowo zburzona. Zachowały się gotyckie piwnice, gotycka wnęka, ostrołukowy portal z XVI w. oraz krata w naświetlu z datą 1617 r. W latach 1952-53 odbudowano ją wg projektu Jana Bieńkowskiego i Zofii Krotkiewskiej. Fryz sgraffitowy wykonał Witold Miller.