Śluza Augustów jest piątą śluzą na Kanale Augustowskim, położoną na 32,5 kilometrze, licząc od strony Biebrzy. Powstała na bazie koryta Netty w latach 1947-1948, zastępując oryginalną śluzę wybudowaną w latach 1825-1826 pod kierownictwem porucznika inż. Konstantego Jodko, a wysadzoną w 1944 roku przez oddziały niemieckie.

Podczas odbudowy po II wojnie światowej, według nowego projektu wstawiono między innymi metalowe wrota z mechanizmem otwierającym, poruszanym za pomocą korb. Unowocześnienia te skutkowały jednak wydłużeniem czasu śluzowania o 7 minut w stosunku do rozwiązań oryginalnych. Długość śluzy to: 46,8 m, szerokość: 6,02 m. Różnica poziomów, którą wyrównuje pomiędzy Nettą, a Kanałem Augustowskim- to 2,44 m.

Obecnie służy głównie turystom pływającym po akwenach augustowskich jako śluza pokazowa. Często wpływają tu statki Augustowskiej Żeglugi oraz inne jednostki pływające celem poznania chociaż namiastki zasad działania tego niezwykłego, zabytkowego wynalazku hydrologicznego. Obok śluzy znajduje się strażnicówka z 1832 roku.