Od zarania chrześcijaństwa miejscem pochówku wiernych były kościoły i otaczające je tereny. Bogatsi parafianie chowani byli wewnątrz kościołów i do dziś w wielu świątyniach możemy podziwiać ich epitafia. Mniej zamożni wierni grzebani byli na zewnątrz świątyń. Pochówki przy kościołach zakończyły się w XIX w., kiedy ze względów sanitarnych władze nakazały założenie cmentarzy w nowych miejscach, najczęściej poza terenem zabudowanym.

Najstarszy cmentarz w Gostyniu powstał wraz z rozbudową kościoła św. Małgorzaty w drugiej połowie XIV w. Po przeniesieniu pochówków na nowy cmentarz nekropolię farną uporządkowano. Do dziś pozostały nieliczne jej relikty. Zobaczyć można nagrobek gostyńskiego aptekarza Marcina Rodego zmarłego w 1836 r. oraz kaplice grobowe właścicieli ziemskich Belina - Węsierskich z Podrzecza oraz Budziszewskich i Modlibowskich z Czachorowa (obie kaplice powstały w trzeciej ćw. XIX w.). W kaplicy Budziszewskich i Modlibowskich zwraca uwagę kamienny kartusz herbowy nad wejściem.

W grobowcu Modlibowskich spoczęła w 2001 r. Wanda Modlibowska, przedwojenna rekordzistka świata w szybownictwie oraz pilot instruktor. W 1939 r. zmobilizowana do Wojska Polskiego jako pilot sztabowy przedostała się na Zachód. Była pierwszą emisariuszką Rządu RP na Zachodzie wysłaną do kraju w 1940 r. Modlibowska była żołnierzem AK i powstańcem warszawskim. Po wojnie była prześladowana przez władze komunistyczne i więziona przez NKWD w obozie na Uralu.