Jednym z elementów wewnętrznego pierścienia umocnień Twierdzy Warszawa, zbudowanych w latach 1886-1890 przez Rosjan, był Fort P. Fort ten zbudowano w pobliżu ówczesnej wsi Parysów leżącej przy granicy Warszawy. Murowano-ziemny kompleks obronny z koszarami otoczyły suchy rów oraz fosa. Fort służył wojskom carskim do 1915 r., jednakże z rozkazu cara z 1909, dotyczącego likwidacji Twierdzy, jego eliminacja zaczęła się wcześniej.

Po odzyskaniu niepodległości w okresie 1924-1939 w pomieszczeniach fortu, który otrzymał nazwę Bema, funkcjonowała Wytwórnia Amunicji nr 1. Dla nowych potrzeb częściowo zmodyfikowano teren oraz na przedpolu fortu zbudowano zespół budynków mieszkalnych i magazynowych.

We wrześniu 1939 r. Fort Bema był jednym z bastionów obrony Warszawy. Poddał się dopiero w dniu kapitulacji stolicy. W czasie okupacji Niemcy wykorzystywali zespół budowli fortu jako magazyny. Po wyzwoleniu Warszawy fort stał się obozem jenieckim dla niemieckich żołnierzy.

Lata powojenne Foru Bema związane były z Wojskiem Polskim, które uczyniły z niego zaplecze lotniska w Bemowie. Po 1978 r. teren użykowany był przez Centralny Wojskowy Klub Sportowy "Legia".

W ostatnich dwudziestu latach kompleks przy ulicy Jerzego Waldorffa sukcesywnie podupadał. Od 2002 r. władze dzielnicy Bemowo przejęły teren fortu z fosą i doprowadziły do jego uporządkowania.

Dziś Fort Bema jest ciekawym parkiem wartym odwiedzenia o każdej porze roku.