W 1880 r. założono sanatorium na Górze Staszica w Ludwikowie. Inicjatorem budowy i właścicielem uzdrowiska była spółka Gesellschaft Luftkuror und Villenanlage Ludwigshöhe z Poznania. W pierwszym okresie działalności uruchomiono pensjonat z restauracją, który dziś jest pawilonem I ludwikowskiego szpitala. W pobliżu pensjonatu założono ogród, na którego obrzeżach zbudowano dwie drewniane werandy nazywane leżalniami. Leżalnie otrzymały szwajcarski styl uzdrowiskowy. Długie werandy otwarte na ogród wykonano z elementów drewnianych o fantazyjnie wycinanych wzorach. Oba obiekty sanatoryjne wpisano do rejestru zabytków w 1981 r.