Ludwikowo, wieś leżąca w pobliżu Mosiny, na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, ukształtowała się w XIX w. Nazwa pochodzi od imienia francuskiego króla Ludwika XIV, a nadana została przez ówczesnego właściciela miejscowości pochodzącego z Francji.

Ludwikowo, malowniczo położone na porośniętej lasami Górze Staszica liczącej 112 m n.p.m., pod koniec XIX w. stało się miejscem lokacji sanatorium leczącego choroby płuc. Spółka z Poznania odkupiła część terenu i w 1886 r. zbudowała tutaj pensjonat-sanatorium. Pensjonat w stylu szwajcarskim doskonale wkomponował się w krajobraz. Fasady ozdobiły drewniane balkony i tarasy, a klatkę schodową biegnące na całej jej wysokości witrażowe okno. W początkowych latach w budynku funkcjonowała również restauracja dla kuracjuszy.

Obecnie dawny pensjonat jest pawilonem nr 1 szpitala należącego do Wielkopolskiego Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii im. Eugenii i Janusza Zeylandów.