Jedną z niezniszczonych w czasie II wojny światowej kamienic Śródmieścia w Warszawie jest budynek stojący na rogu ulic Ordynackiej i Okólnik. Dom ten popularnie określany jest mianem Kamienicy Ordynackiej.

Kamienica powstała w 1912 r. jako jeden z budynków wypełniających grunty Ordynacji Krasińskich. Sześciopiętrowy dom był luksusową czynszówką z wszelkimi dostępnymi wówczas wygodami. Zaprojektowany został w stylu neoklasycystycznym z delikatnymi detalami dekoracyjnymi. Składały się na nie wieńce laurowe pomiędzy oknami oraz typowe dla stylu boniowanie parteru. Uzupełnieniem wyglądu fasad były balkony z kamiennymi i kutymi metalowymi balustradami o różnych kształtach. Z wielką starannością wykonano wnętrza, wykorzystując do tego celu najlepsze materiały. Utrzymane w stylu secesji i art deco detale nadawały im klimat luksusu.

Z okresu okupacji kamienica wyszła bez większych szkód. Jednak - jak w przypadku wielu budynków miasta - z czasem niszczała. Zmiany ustrojowe w Polsce oraz przywrócenie prywatnej własności nieruchomości w przypadku Kamienicy Ordynackiej zaowocowały kompleksową rewitalizacją przywracającą jej dawny wygląd.