Kamienica Karola i Gustawa Kalwejtów jest jednym z domów tworzących zabudowę ulicy Lwowskiej. Budynek oznaczony jest numerem 9.

Kamienica Kalwejtów powstała w latach 1905-1906 jako czteropiętrowy budynek z piątą kondygnacją ukrytą w dachu oraz użytkowymi suterenami. Charakteryzowała się wówczas piękną elewacją utrzymaną w duchu secesji i neogotyku, w którą wkomponowano dwa ciągi balkonów. 

Budowla ta stanowi przykład barbarzyńskiego powojennego modernizowania budynków. Wystrój elewacji, która przetrwała wojnę, został skuty, a mury pokryte tynkiem bez wyrazu. Mieszkalne poddasze przerobiono ostatecznie na piąte piętro. Zmieniono wygląd otworów okiennych czwartego piętra oraz przebudowano sień przejazdową. Z dawnego secesyjnego ducha domu ostały się jedynie fragmenty wystroju wnętrz.

Dziś budynek przypomina bardziej socrealistyczny blok niż secesyjno-neogotycką kamienicę. W kamienicy Kalwejtów działała w latach 1905-1907 Szkoła Realna Zrzeszenia Nauczycieli, którą założono po strajkach szkolnych 1905 r. Szkołę tę zlikwidowały carskie władze Warszawy. Kamienica od czasu budowy do 1939 r. miała pięciu właścicieli, co wskazuje na dużą dynamikę ówczesnego rynku nieruchomości.