Pierwszy cmentarz żydowski w Staszowie powstał na początku XVIII wieku w oparciu o przywilej z 1718 roku. Nekropolia funkcjonowała przez prawie sto lat, do czasu jej zamknięcia w roku 1918 ze względów sanitarnych. Gmina Żydowska zakupiła teren przy drodze wylotowej w kierunku Rytwian, gdzie urządzono nowy kirkut istniejący do dziś.

W okresie okupacji rozpoczęła się dewastacja nekropolii, która trwała także przez wiele lat po wyzwoleniu. Na początku lat 90. XX wieku dokonano restauracji cmentarza. Został on ogrodzony i ustawiono na nim ok. 150 macew odzyskanych z domu, w którym w latach drugiej wojny światowej istniała siedziba gestapo. Na terenie nekropolii znajduje się też pomnik poświęcony nieznanej liczbie Żydów rozstrzelanych przez nazistów podczas deportacji w listopadzie 1942 roku i pochowanych na tym cmentarzu. Renowacji nekropolii dokonano przy wykorzystaniu funduszy Jacka Goldfarba, jednego z ocalałych ze staszowskiego getta.