Klasztor w Lądzie odegrał ważną rolę w czasie powstania styczniowego 1863 r. Zajmujący go kapucyni wspierali powstańców duchowo i materialnie. Klasztor, leżący przy granicy zaborów pruskiego i rosyjskiego, był miejscem przerzutów broni, schronieniem dla kurierów oraz rannych powstańców.

W pobliżu klasztoru 12 lipca 1863 r. doszło do potyczki oddziału gen. Taczanowskiego z wojskami carskimi. W walkach zginęło trzech powstańców, a dwóch zostało rannych. Jeden z rannych zmarł następnego dnia. Kapucyni po odprawieniu Mszy pochowali poległych powstańców w parku klasztornym u podnóża stojącej tam figury Matki Boskiej.

W 1864 r. żołnierze carscy dokonali jednej z wielu rewizji klasztoru. Aresztowali wówczas o. Maksymiliana (Maksyma) Tarejwo, kapelana powstania styczniowego, oraz cały konwent kapucyński. Ojca Tarejwo skazano na karę śmierci przez powieszenie, którą wykonano w Koninie. Inni zakonnicy zostali skazani na zesłanie.

Po latach w miejscu mogiły powstańczej w parku klasztornym planowano postawić pomnik. Nie udało się jednak zrealizować tego zamiaru. Dziś o miejscu spoczynku poległych przypomina napis na cokole figury Matki Boskiej.