W kwietniu 1941 r. okupant niemiecki przystąpił do budowy zakładów chemii syntetycznej Buna-Werke w Dworach i Monowicach. Były one wznoszone przez więźniów oddalonego o około 7 km obozu koncentracyjnego Auschwitz, których początkowo codziennie prowadzono na budowę. Po powstaniu koncernu w okolicach zakładów, na terenie przyfabrycznym wybudowany został obóz, w którym osadzono więźniów KL Auschwitz zatrudnionych w zakładach produkujących gumę, zwaną „buną”, oraz benzynę syntetyczną na potrzeby wojennej gospodarki niemieckiej. Obóz początkowo był podobozem Auschwitz, by w 1943 r. zostać przemianowany na KL Auschwitz III-Aussenlager - stanowił jednostką nadrzędną nad wszystkimi podobozami na tym terenie. Szacuje się, że w okresie działalności obozu ogólna liczba więźniów, którzy tu zginęli, wyniosła ok. 30 tys. osób.

Obecnie w punkcie istnienia obozu pozostały żelbetowe konstrukcje schronów przeciwlotniczych oraz symboliczny krzyż upamiętniający pomordowanych na terenie obozu. W miejsce istniejącego do stycznia 1945 r., należącego do IG Farbenindustrie Buna-Werke po wyzwoleniu powstały Zakłady Chemiczne w Oświęcimiu, które przejęły i odbudowały kompleks po zniszczeniach wojennych. Zakład funkcjonuje do chwili obecnej. Przed nim utworzone zostało symboliczne miejsce pamięci pomordowanych więźniów obozu koncentracyjnego KL Auschwitz III.