U schyłku XIX wieku na terenie Tychów istniało kilka młynów wodnych, które z ogółu mniejsze, nie w pełni były przygotowane na wciąż rosnące zapotrzebowania rozrastającego się miasta i innych okolicznych miejscowości. Z tego też względu postanowiono temu problemowi zaradzić, czego efektem stała się budowa nowego, większego młyna, który po dzień dzisiejszy stoi przy ulicy Starokościelnej.

Budowę młyna rozpoczęto w końcówce lat 90 XIX-ego stulecia. Jego pierwotna lokalizacja miała znajdować się nieco dalej od obecnego położenia, a mianowicie po drugiej stronie ulicy. Z uwagi na przepływający tuż obok zakładanej budowy młyna "Potok Tyski" zaniechano wykonywania tutaj jakichkolwiek prac, z obawy na podmokłość terenu. Firma "Andre & Felldner", która podjęła się budowy obiektu, zakończyła ją ostatecznie w roku 1910. Jej nazwa jest wciąż widoczna na ankrach budynku.

W latach 20-tych XX wieku doprowadzono do niego prąd elektryczny oraz nadano nazwę "Tychowski młyn elektryczny". Nad główną bramą widoczna jest jeszcze data rozpoczęcia działalności, chociaż napis różni się od oryginału. Nie zachowały się natomiast inicjały pierwszych właścicieli, Jana i Wiktorii Drob, zatynkowane w czasach upaństwowienia młyna. Umieszczone były one pod oknami na pierwszym piętrze, po obu stronach bramy.

W roku 1946 młyn został - na mocy ustawy nacjonalizacyjnej - upaństwowiony. Obecnie nadal istnieje i jest własnością prywatną.