Budynek ten wzniesiono na potrzeby Komunalnej Kasy Oszczędności w 1936 roku według projektu inżyniera Stanisława Tabeńskiego. Składa się z dwóch obiektów o bryłach prostopadłościanu. Niski budynek ma wysokość ok. 6 metrów, wykonany jest w konstrukcji żelbetowej o dużych oknach; mieści halę operacyjną dzisiejszego banku. Z kolei bryła wysoka jest w obudowanym szkielecie stalowym, posiada dziewięć pięter z poddaszem i zawiera około 30 wysokostandardowych mieszkań.

Cały zespół budowli jest jednym z pierwszych przykładów funkcjonalizmu w architekturze wysokościowej międzywojennego województwa śląskiego i swym wyglądem nawiązuje do typowych „drapaczy chmur” z wielkich amerykańskich miast początku XX wieku.