Kamienica przy ulicy Nowomiejskiej 5 zbudowana została około 1523 r. dla warszawskiego złotnika Andrzeja Półtoraka, od nazwiska którego nosi swoją nazwę. Przez kilkadziesiąt lat pozostawała własnością rodziny Półtoraków. Później kilkakrotnie zmieniali się jej właściciele, aby w okresie 1752-1832 stać się budynkiem mieszkalnym szpitala św. Łazarza. Ostatnimi przedwojennymi jej właścicielami była rodzina Buczkowskich.

Pierwotna kamienica reprezentowała późnogotycką architekturę, której elementy przetrwały do dzisiaj. Przebudowana została w XVIII i XIX w. W 1944 r. została poważnie zniszczona. Zachowały się piwnice, parter i część pierwszego piętra. Podczas odbudowy w latach 1954-1955 według projektu Stanisława Żaryna odkryto wszystkie zachowane elementy gotyckie, a zbudowane później kondygnacje zrekonstruowano. Dziś szczególnie zwraca uwagę ostrołukowy portal pochodzący z czasu budowy pierwotnego gotyckiego domu.