Na Śląsku Cieszyńskim, nad rzeką Iłownicą, leży miejscowość o takiej samej nazwie, która powstała, gdy książę cieszyński Mieszko I rozbudowywał na przełomie XIII i XIV wieku swoje księstwo. Na tych terenach istniały pierwsze stawy hodowlane, z których dostarczano ryby na pańskie stoły i stąd symboliczna nazwa okolicy „Żabi Kraj”.

Znaczny rozwój w hodowli nastąpił od XVII wieku, kiedy okoliczne ziemie zakupił ród Byszyńskich. Byli dobrymi gospodarzami, dbali o gospodarkę rybną, a także otrzymali prawa do wyrębu w lasach książęcych. Nie ominął ich jednak kryzys powstały w wyniku wojny trzydziestoletniej, która na Ziemi Cieszyńskiej dokonała spustoszenia i znacznych zniszczeń. Przejęcie władzy na Śląsku Cieszyńskim przez Habsburgów i utworzenie zarządzającej w ich imieniu majątkami Komory Cieszyńskiej spowodowało, że zaczęto ściągać na te tereny różnych specjalistów. W ten sposób na obszar Iłownicy trafił pracujący w austriackich ośrodkach karpiowych i pstrągowych Austriak z pochodzenia Thomas Dubisch. Niepiśmienny praktyk rybacki, mianowany arcyksiążęcym mistrzem rybackim, zarządzał całością gospodarki rybnej na stawach w Iłownicy i sąsiednim Landeku. Przełomową datą w jego karierze, a także hodowli karpia, był rok 1868, kiedy wprowadził nowy system stopniowego przenoszenia ryb będących w odpowiednim stadium hodowli do innych, świeżo zalanych i żyznych stawów, co w znacznym stopniu podniosło produkcję. Komora Cieszyńska nie tylko odzyskała poniesione nakłady, ale dzięki zastosowanej metodzie zaczęła osiągać znaczne zyski. Za wybitne sukcesy w prowadzeniu gospodarki rybackiej na rzecz Komory Cieszyńskiej tuż przed śmiercią cesarz Franciszek Józef uhonorował wynalazcę Złotym Krzyżem Zasługi. System hodowlany, zwany systemem Dubischa, wszedł do produkcji karpia i jest z powodzeniem stosowany do chwili obecnej.

Na terenie Iłownicy, w pobliżu stawów, którymi zarządzał Thomas Dubisch, Zakład Biologii Wód PAN w 1963 roku, w 75. rocznicę śmierci twórcy metody, postawił symboliczny pamiątkowy obelisk.