Baszta ta zbudowana została w XV wieku z cegły i kamienia na planie kwadratu. Po otrzymaniu w XVI wieku od Zygmunta Starego przywileju sądzenia spraw karnych pełniła funkcję izby tortur, stąd pochodzi jej nazwa - Męczarnia.

Baszta uniknęła rozbiórki dzięki temu, że mieszkańcy Wielunia - zwłaszcza ta biedniejsza część - postanowiła dostawić do niej zabudowania, które zburzono dopiero w połowie XX wieku.

Od 1996 roku prowadzone są prace konserwatorskie. Do baszty przylega ponad 100-metrowy odcinek murów obronnych.