Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1240 r. i z pewnością już w XIII w. stanął tu kościół. Mimo wielokrotnego przebudowywania świątynia zachowała sporo elementów typowych dla okresu jej powstania (m.in. romańskie okna). Fachowcy uważają, że - obok katedry kamieńskiej - można tu oglądać doskonały przykład gotyzacji romańskiej budowli.
Halowy kościół ma wymiary 22 m x 11 m. Około 1500 r. dobudowano doń wieżę (nieco węższą niż korpus nawowy), która była swego rodzaju unikatem, ponieważ posiadała przejście na przestrzał (z północy na południe). W połowie XVIII w. domurowano do niej ceglane wsporniki. W okresie późniejszym w jej wnętrzu została urządzona kaplica, oba otwory wejściowe zamurowano i dziś przypominają o nich jedynie potężne, ostrołukowe arkady w bokach wieży.
Kościół początkowo był katolicki, po 1534 r. przejęli go ewangelicy, a po 1945 r. powrócił na łono Kościoła katolickiego (początkowo w parafii Jesionowo, od 1973 r. - parafia znajduje się w odległych o 3 km Rosinach).
Wewnątrz zachował się późnobarokowy ołtarz - pierwotnie ambonowy - jednak trudno już dziś określić, gdzie znajduje się zdemontowany ambonowy kosz. Jest także granitowa chrzcielnica z przełomu XIV i XV w. ustawiona na drewnianej podstawie z połowy XIX w. oraz neromański, dziewiętnastowieczny prospekt organowy. Ciekawie prezentuje się witraż przedstawiający Chrystusa, fundowany w 1914 r. przez Marię von Randow.
Kościół - wybudowany z ułożonych w 21 rzędach granitowych ciosów - wpisano do rejestru zabytków pod nr 174. W ograniczonym murem obszarze przykościelnym rozciągał się dawny cmentarz ewangelickich. W ostatnich miesiącach jego teren został oczyszczony.
Jest jeszcze jedna ciekawa historia związana z kłodzińskim kościołem. Niedawno w dalekiej Hesji, w miejscowości Hartenrode, odnalazł się jeden z tutejszych dzwonów kościelnych. Dzwon - datowany na 1479 r. - opatrzony jest napisem: „Gott und Maria hilf. Gott im Himmel się Ehre. Hosanna im Himmel”. Do Hartenrode trafił z „cmentarza dzwonów” w Hamburgu, gdzie przechowywano przeznaczone do przetopienia dzwony z Rzeszy i terenów okupowanych. Z prawie 90 tys. zebranych tam dzwonów przetopiono 75 tys. Kłodzińskiemu (o tonacji „cis”) udało się przetrwać, a do Hartednrode trafił na początku lat 50. XX w.