Wieś znana jest z kilku wczesnośredniowiecznych znalezisk. Jeszcze w XIX w. (lata 1818 i 1896) odnaleziono tu skarb z 985 r. i lat 1060-1070. Były to gliniane garnki wypełnione monetami, plecionymi naszyjnikami i tarczowatymi wisiorkami pochodzenia miejscowego i skandynawskiego. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ przebiegał tędy ważny szlak handlowy.

Sama wieś jest nieco starsza. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1337 r. i prawdopodobnie także już w XIV w. istniała tu świątynia. Na jej miejscu wybudowano w latach 1708-09 nowy kościół. Zajął się tym majster Adam Kinitz z Barlinka. Wewnątrz zachowała się inskrypcja z jego nazwiskiem i datą budowy. Początkowo kościół nie posiadał wieży. Dobudowano ją w 1780 r., a później dodatkowo podwyższono o latarnię zwieńczoną strzelistym hełmem. W wieży zachowały się dwa dzwony z pierwszej połowy XVIII w. (jeden być może nawet XVII-wieczny), a w kościele – cenny ołtarz w formie tryptyku fundowany przez von Schöningów z Janczewa. Wykorzystano w nim wcześniejsze, XVI-wieczne rzeźby.

Pierwotnie ołtarz był ambonowy. Po 1945 r. usunięto z niego kosz, a w latach 1997-2000 poddano gruntownej konserwacji (wraz z całą świątynią). Kościółek jest niezwykle zgrabny i zadbany. Na zewnątrz rzucają się w oczy oryginalne i chyba niezbyt typowe dla tego typu budowli ozdobne rzygacze.