Budynek pobudowano w połowie XIX wieku i funkcjonowała w nim obwodowa szkoła filologiczna – później przekształcona w powiatową. Aktywność powstańcza nauczycieli i uczniów oraz postępująca rusyfikacja doprowadziły do zawieszenia działalności szkoły. Otwarto ją na nowo w 1892 roku – w kadrze nauczycielskiej znalazła się wówczas także Zuzanna Morawska. Szkoła pełniła funkcję pensji dla dziewcząt, na początku XX wieku przemianowano ją na szkołę dla chłopców. Pierwsze egzaminy końcowe przeprowadzono w 1911 roku. W 1922 roku patronem placówki został Stanisław Wyspiański. W czasie II wojny światowej w budynku mieścił się komisariat i szpital wojskowy, działalność edukacyjna została zawieszona. W 1948 roku gmach odbudowano i wyremontowano, przywracając mu dawną świetność. I Liceum Ogólnokształcące mieści się niedaleko Parku Miejskiego, w którym podczas przerw tłoczno od uczniów.