Barnimie rozłożyło się na rozległej polanie otoczonej Puszczą Drawską. Należy do najstarszych osad na ziemi choszczeńskiej. W 1657 r. przez pobliski most na Drawie, zwany od tego czasu „polskim mostem” przechodziły wojska hetmana Czarneckiego w pogoni za Szwedami.

We wsi wznosi się XIII wieczny kościół z kamienia polnego, dwa wieki później przebudowany, a w 1900 r. powiększony o przedsionek i apsydę. Wewnątrz zachowało się renesansowe wyposażenie: ambona z 1600 r., ludowy ołtarz architektoniczny z 1608 r. i barokowa płyta nagrobna z ok. 1670 r.

Czterdziestometrowa wieża ze strzelistym dachem i dzwonnicą pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Jej miedzianą kopułę upodobali sobie podobno sowieccy sołdaci, strzelając do niej z wielkim zacięciem. Pod koniec lat 90.XX wieku dzwonnica zaczęła się niebezpiecznie przechylać. Aby całkowicie nie runęła, zdemontowano kopułę i ustawiono obok kościoła. Na remont potrzeba było ok.800 tys. złotych. Część funduszy zebrali parafianie, nieco środków przekazało Nadleśnictwo Drawno i Drawieński Park Narodowy, resztę pokrył tzw. Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Wyremonowaną, sześciotonową kopułę zamontowano ponownie w 2006 r.

Świątynię wpisano do rejestru zabytków pod nr 189/56.