Nowe Miasto, zwane ongiś Nową Warszawą, ukształtowało się na przełomie stuleci XIV i XV wzdłuż traktu ze Starej Warszawy do leżącego nad brzegiem Wisły Zakroczymia. W 1408 roku mocą przywileju księcia mazowieckiego Janusza I Starszego, zostało wyłączone spod jurysdykcji wójta Starej Warszawy i przekształciło się w odrębny organizm miejski. Miało własny samorząd, usytuowany w centrum rynek z ratuszem, farę i kilka świątyń z klasztorami. W odróżnieniu od Starego Miasta nie było ufortyfikowane. Rozwój budownictwa, poprzedzony pracami regulacyjnymi, osiągnął swój szczyt u schyłku XVIII wieku, a po uchwaleniu Konstytucji, w dniu 3 maja 1791 roku Nowa Warszawa utraciła swoją odrębność i została włączona do zespołu miejskiego Warszawy jako cyrkuł Nowe Miasto. Po zniszczeniach ostatniej wojny Nowe Miasto zrekonstruowano. Dziś obok Starego Miasta należy ono do najczęściej odwiedzanych miejsc w Warszawie. Sporo tu malowniczych zaułków, nie brak kafejek i antykwariatów. (slel72)