Dom, w których uczono młodzież już w XVI w. W okresie wieku XVIII uczelnia mogła nadawać stopnie naukowe z filozofii i teologii. Wówczas też obiekt przebudowano nadając mu obecny wygląd.
W związku z rosnącą popularnością reformacji w XVI-wiecznym Poznaniu, w 1572 r. biskup Adam Konarski sprowadził do miasta jezuitów. Zakon ten oprócz realizacji zadań duszpasterskich zajmował się również edukacją młodzieży. Zakonnicy dla swojej działalności otrzymali kościółek św. Stanisława oraz okoliczne zabudowania.
Pierwszym rektorem nowego kolegium został ks. Jakub Wujek, znany min. jako autor przekładu Biblii na j. polski. Z biegiem lat kolegium jezuitów cieszyło się coraz większą popularnością i dlatego podjęto decyzję o rozbudowie dotychczasowych pomieszczeń. Prace rozpoczęto w 1719 r. pod kierunkiem Jana Catenazziego, a po jego śmierci kontynuował je Jan Zelner.
Powstał wtedy rozległy zespół klasztorny okalający duży dziedziniec. Na parterze mieściły się refektarze, kuchnie oraz drukarnia. Na pierwszym piętrze umieszczono pomieszczenia reprezentacyjne, a pozostałe dwa piętra były przeznaczone na pokoje zakonników. Wybitną postacią tamtych czasów był ks. Józef Rogaliński – wybitny fizyk, matematyk i astronom. Był on autorem pierwszego w historii podręcznika do fizyki w j. polskim. Posiadał też doskonale wyposażoną pracownię astronomiczną. Po kasacie zakonu w 1773 r. instrumenty te zostały przekazane na Uniwersytet Jagielloński do Krakowa, a budynek został zajęty przez pruską administrację.
W 1806 r. przez kilka tygodni mieszkał tu Napoleon, skąd dowodził swoją armią. W 1815 r. znajdowała się tu rezydencja księcia Antoniego Radziwiłła, który pełnił funkcję namiestnika Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Na jego zaproszenie gościł tu i grał wspólnie z księciem – Fryderyk Chopin. Od tego czasu nieprzerwanie budynek pełnił funkcje reprezentacyjne. Obecnie ma tam siedzibę Urząd Miasta.
Co roku na dziedzińcu Urzędu Miasta w lipcu odbywa się Festyn Warkocz Magdaleny. Oprócz tradycyjnych festynowych atrakcji odbywa się konkurs na najdłuższy warkocz. Rekordzistki odbierają nagrody za warkocze 120-140 cm długości.