Wybudowana została w średniowieczu, w celu wzmocnienia fortyfikacji miasta od strony południowo-zachodniej. Nie przetrwała do XX wieku. Po II wojnie światowej w latach 1965-70 wraz z przylegającymi budynkami została odbudowana w oparciu o XVIII i XIX-wieczne ryciny.

Obecnie zabytek wchodzi w skład ciągu zabudowań należących do Domu Harcerza. Brama została tak nazwana na cześć XIX-wiecznego gdańskiego rytownika, który sprzeciwiał się rozebraniu jej przez władze pruskie.