15 września 1662 r. brandenburska poczta konna, której organizację rozpoczął 20 lat wcześniej wielki elektor Fryderyk Wilhelm, otworzyła połączenie między Berlinem i Wrocławiem. Trasa tej linii prowadziła przez Frankfurt nad Odrą, Krosno Odrzańskie, Zieloną Górę, Nową Sól, Lubin i Środę Śląską. Prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w., korzystając z wzorów poczty saskiej, ustawiono przy tej drodze żeliwne i kamienne słupy milowe, które ułatwiały poczmistrzom orientację w długości przebytej trasy. Słupy straciły swoje znaczenie po roku 1872, kiedy w zjednoczonym Cesarstwie Niemieckim wprowadzono system metryczny i odległości zaczęto mierzyć w kilometrach. Wkrótce potem zapewne większość z nich usunięto, a jedynie nieliczne - z kilkuset istniejących pierwotnie - przetrwały do dzisiaj. Obecnie są atrakcją turystyczną. Słupy pocztowe stawiano zarówno w odstępach milowych, jak i co pół i ćwierć mili, z tym że tylko te pierwsze były żeliwne i oczywiście bardziej okazałe.

Jeden z nich, najlepiej zachowany, stoi obecnie pod Leśniowem Wielkim, ok. 250 m na zachód od skrzyżowania drogi nr 32 z Zielonej Góry do Krosna Odrzańskiego z drogą lokalną do miejscowości Sudoł. Słup ten składa się z niskiej podstawy, cokołu i ustawionego na nim ponaddwumetrowego obelisku, pomalowanego na kolor czerwony i biały, na którym znajduje się wypukły relief przedstawiający złotą trąbkę pocztową zawieszoną na długiej wstążce. Na niebieskiej opasce powyżej trąbki były kiedyś nazwy najbliższych miejscowości wraz z odległościami.

Podobne do leśniowskiego słupy milowe znajdują się także na przedmieściu Zielonej Góry, przy wylocie drogi na Krosno (ul. Wojska Polskiego) i na zachód od Krosna - w Osiecznicy. Natomiast nieco skromniejszy słup półmilowy stoi 5 km na wschód od Leśniowa, przy skrzyżowaniu z drogą Radomia-Płoty.