Parterowy, ryglowy dom stojący w głębi działki, do 1931 roku był elementarną wiejską szkołą z mieszkaniem dla nauczyciela. W tym miejscu szkoła istniała już w XVIII wieku, ponieważ w 1784 roku we wsi mieszkał nauczyciel, który równocześnie był kościelnym. W pierwszej połowie XIX wieku szkolna działka miała inny niż teraz kształt. Pomiędzy kościołem a szkołą było przejście, zachowane obecnie jako furtka. Drugie dojście było tak jak przechodzi wjazd na podwórze. Szkoła faktycznie położona była w środku zabudowy wsi. Należało do niej około 2 ha ziemi. W drugiej połowie XIX wieku utworzono niewielką zagrodę z trzech budynków wokół kwadratowego podwórza. W 1910 roku, na działce o powierzchni 1120 m kw. był budynek szkolny, podwórze, ogród, stodoła z pomieszczeniem na inwentarz, szopa z przejazdem i drewutnia. Ta ostatnia, stojąca od zachodu, spłonęła po 1950 roku.

Ze zbudowanych w XIX wieku zachowały się dwa. Budynek szkolny, zbudowany w połowie XIX wieku, w którym od wschodu była jedna izba szkolna, zaś po drugiej stronie sieni było mieszkanie nauczyciela. Równolegle do szkoły zachował się budynek gospodarczy. W 1931 roku, po wybudowaniu nowej szkoły (posesja nr 41) budynki sprzedano rzemieślnikowi - kołodziejowi Wilhelmowi Zilske i jego żonie Grecie z d. Stach. Po 1945 roku powstało siedlisko nierolnicze. Teren prywatny.

Tekst: Elżbieta Szalewska z przyzagrodowej tablicy