W pierwszej połowie XIX wieku było tu jedno z 15 dużych gospodarstw należących do Petera Albrechta, który pełnił funkcję wiejskiego sędziego i policjanta. W 1862 roku właścicielem był Martin Albrecht, posiadający 198,78 mórg ziemi (50,75 ha). W 1910 roku właścicielami byli Albert Zessin i Paulina z d. Zessin, a w 1914 roku Albrecht i Marta z d. Zessin. W zagrodzie było siedem budynków, z których cztery istnieją. Wszystkie zbudowano z połowie XIX wieku. Wjazd i wejście jest przez budynek bramny, wybudowany na miejscu poprzedniego w 1922 roku, co oznaczono na drewnianej belce umieszczonej od strony podwórza "B.H.A.A.1922 B.M.A.N".

W głębi prostokątnego podwórza stoi ryglowy, piętrowy dom zbudowany w połowie XIX wieku, o regularnym, symetrycznym planie. Za domem, w ogrodzie zachował się budynek pomocniczy o kilku funkcjach. W środku był piec chlebowy z przygotowalnią. Pod budynkiem była piwnica - lodownia, z odrębnym wejściem z zewnątrz. W części budynku znajdowało się pomieszczenie domowego lniarskiego warsztatu. W zagrodzie nie zachowała się ryglowa stodoła, która spłonęła w 1952 roku. Po wschodniej stronie podwórza zachowały się dwa budynki inwentarskie pochodzące z połowy XIX wieku. Teren prywatny. Tekst: Elżbieta Szalewska z przyzagrodowej tablicy