Drewniany kościół wzniesiony został w połowie XV w. na tzw. Przedmieściu Górnym. Orientowany, jednonawowy, zbudowany w konstrukcji zrębowej stanął na kamiennym podmurowaniu. Na początku XX w. został gruntownie przebudowany według projektu Tadeusza Stryjeńskiego, przez co utracił swój pierwotny charakter.

Z wyposażenia na uwagę zasługuje manierystyczny ołtarz główny w formie tryptyku z początku XVII wieku, gruntownie przekształcony w 1903 r. W polu środkowym przedstawiona jest scena ukrzyżowania, na skrzydłach św. Wojciech i św. Stanisław. Ponadto znajdują się tu dwie barokowe nastawy ołtarzowe wykonane przez krośnieńskich snycerzy, a przeniesione tutaj z krośnieńskiej fary w 1785 r. Mają one kształt owalnych akantowych glorii podtrzymywanych przez pary aniołów. Warto zobaczyć również trzy rzeźby: późnogotycka św Zofii z połowy XVI wieku, późnorenesansowa Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z końca XVI w. oraz gotycka św. Wojciecha z połowy XV w.

Według legendy w miejscu, w którym wznosi się kościół odpoczywał bądź też wygłaszał kazanie św. Wojciech w czasie swojej podróży z Pragi do Gniezna.