Pierwsze wzmianki dotyczące kościoła sięgają lat 1776-1779. Świątynia została zbudowana według projektu niemieckiego architekta Chrystiana Schulza, na planie krzyża, z wieżą od zachodu. Od frontu nad wejściem wznosi się kwadratowa dzwonnica, przechodząca nad balustradą w ośmioboczną wieżę zwieńczoną podwójnymi latarniami w barokowych hełmach i iglicą zakończoną kulą oraz krzyżem. We wnętrzu bogato rozczłonkowany strop wspiera się na 16 kwadratowych słupach, przechodzących w doryckie kolumny. Podpory dzielą wnętrze na trzy nawy - w nawach bocznych umieszczono dwie kondygnacje empor (rodzaj balkonu).

W 1945 r. ten ewangelicki kościół został przemianowany na katolicki kościół pomocniczy parafii pw. św. Mikołaja, a w 1952 r. stał się samodzielnym kościołem parafialnym. Dziś kościół pw. św. św. Piotra i Pawła oraz ratusz miejski są jednymi z nielicznych w okolicy zabytków w stylu klasycystycznym.