Grodzisko położone w miejscu zasiedlonym już w neolicie, datowane jest na okres halsztacki (ok. 500 lat p.n.e.), wczesnolateński (400 lat p.n.e.) oraz XI i XIII w. W 1246 r., prawdopodobnie z inicjatywy Konrada Mazowieckiego, powstał pierwszy, dosyć prymitywny system obronny w postaci dwóch płotów i dwóch rowów chroniących szczyt wapiennego wzgórza. W 2 poł. XIII w. dodano drewnianą wieżę oraz fosę i wał ziemny. Wkrótce pożar strawił wieżę. Co prawda rozpoczęto odbudowę warowni, ale zaprzestano jej z nieznanych przyczyn.
W 1932 r. to ciekawe miejsce objęte było badaniami archeologiczymi.
Ze wzgórza rozciąga się przepiękny widok na położone na drugim brzegu Wisły opactwo benedyktynów w Tyńcu.